Informujemy o możliwości zgłaszania uwag do oferty realizacji zadania publicznego z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.
Stowarzyszenie Gospel nad Jeziorakiem z siedzibą w Iławie, 12 września 2024 r. złożyło uproszczoną ofertę realizacji zadania publicznego z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego pod nazwą „Dobry wieczór z muzyką gospel – koncert dla mieszkańców powiatu iławskiego”.
17 września 2024 r. Zarząd Powiatu Iławskiego podjął uchwałę w sprawie uznania celowości realizacji powyższego zadania.
Na podstawie art. 19a ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 571 ze zm.) ww. oferta zostaje umieszczona na okres 7 dni w Biuletynie Informacji Publicznej, na tablicy ogłoszeń Starostwa Powiatowego w Iławie oraz na stronie internetowej powiatu iławskiego. Zgodnie
z art. 19a ust. 4 ww. ustawy każdy, w terminie 7 dni od dnia zamieszczenia oferty
tj. do 24.09.2024 r., może zgłosić uwagi dotyczące oferty.
Uwagi można składać pisemnie we wskazanym terminie na adres: Starostwo Powiatowe, ul. Gen. Wł. Andersa 2a, 14-200 Iława lub elektronicznie za pośrednictwem skrzynki e-PUAP Starostwa Powiatowego w Iławie (decyduje data wpływu do Starostwa).
Wydział Ochrony Środowiska Starostwa Powiatowego w Iławie zaprasza na kolejną, IV edycję Powiatowej Akcji Sadzenia Drzew Miododajnych pn. „Sadzenie drzew miododajnych sposobem na ochronę bioróżnorodności w powiecie iławskim”. W ramach tegorocznej akcji zaplanowano posadzenie 1500 sztuk drzew i krzewów miododajnych, które będą rozdawane mieszkańcom powiatu iławskiego. Na pierwsze spotkanie zapraszamy 10 października, w Dniu Święta Drzewa, na parking główny Starostwa Powiatowego w Iławie. Początek godz. 10:00. W kolejnych dnia akcja zawita do Lubawy, Kisielic, Zalewa i Susza.
KIEDY?
10.10.2024 r. – Iława
11.10.2024 r. – Lubawa
16.10.2024 r. – Kisielice
17.10.2024 r. – Zalewo
18.10.2024 r. – Susz
Nasze stoisko czynne będzie w godzinach od 10.00 do 14.00 lub do wyczerpania sadzonek, z wyjątkiem 17 października (czwartek) w Zalewie, gdzie jesteśmy od 9.00 do 13.00 lub do wyczerpania sadzonek.
NAGRODY SPECJALNE
ODBIERZ SADZONKĘ – POSADŹ DRZEWO NA SWOJEJ POSESJI – WYŚLIJ E-MAIL Z POTWIERDZENIEM – ODBIERZ NAGRODY
UWAGA ! Dla pierwszych 60 osób, które na adres:ochrona@powiat-ilawski.plprześlą fotografie dokumentujące posadzenie na swojej nieruchomości otrzymanych sadzonek, czekają specjalne eko-zestawy złożone z domku dla zapylaczy i nasion łąki kwiatowej – miododajnej.
Wpływ zadrzewień i zakrzewień na środowisko naturalne
Drzewa i krzewy odgrywają ogromną rolę dla życia na Ziemi. Drzewa jako największe rośliny, dzięki prowadzonemu na wielką skalę procesowi fotosyntezy, najskuteczniej produkują tlen w atmosferze. Jeden hektar lasu liściastego może wyprodukować około 700 kg tlenu, co stanowi dobowe zapotrzebowanie dla ponad 2500 ludzi. Jedno drzewo wytwarza w ciągu roku tlen dla 10 osób. Krzewy również produkują tlen, filtrują powietrze z zanieczyszczeń, chronią przed hałasem. Zadrzewienia i zakrzewienia mają ogromny wpływ na kształtowanie środowiska. Mnogość funkcji, jakie spełniają w ekosystemie jest niezliczona. W zależności od tego, w jakim celu nasadzono drzewa lub krzewy, ta funkcja przeważa nad pozostałymi, co jednak nie ogranicza dobroczynnego wpływu w pozostałych aspektach. W kontekście sadzenia młodych drzew warto pamiętać o tych wiekowych zadrzewieniach oraz lasach naturalnych, które są ogromnym magazynem węgla. Im starsze drzewa, tym lepsza absorpcja dwutlenku węgla, a co za tym idzie, większy potencjał do spowolnienia zmian klimatycznych, których jesteśmy świadkami. Należy zatem chronić drzewa i krzewy przed nadmierną wycinką, gdyż poprawiają one jakość życia. Są miejscem występowania, a także drogą przemieszczania się wielu gatunków zwierząt, ptaków czy owadów.
Zbadane i mierzalne oddziaływania na środowisko:
Budowanie bazy pożytkowej dla pszczół oraz schronienia dla zwierząt, ptactwa i owadów.
Wspomaganie systemu retencyjnego oraz spowalnianie procesu erozji gleb.
Tworzenie osłon przed wiatrem na otwartych przestrzeniach.
Redukowanie stresu i zachęcanie do aktywności fizycznej.
Obniżanie temperatury i ocienianie.
Oczyszczanie powietrza.
Ograniczanie hałasu.
Drzewa, krzewy i łąki kwiatowe jako pożytek dla pszczół
Coraz częściej mówi się o masowym ginięciu pszczół. Jedną z przyczyn tego zjawiska jest kurcząca się z roku na rok baza pożytkowa, z której mogą korzystać owady. Jest to wynik między innymi intensywnej chemizacji rolnictwa i monokultur w uprawach. Z tego względu każde działanie, które powoduje wzrost pożytków dla pszczół jest bardzo cenne. Pożytki pszczele to rośliny potencjalnie mogące dostarczyć nektaru i pyłku kwiatowego. Nektar zawiera cukry i jest pokarmem węglowodanowym dla pszczół, z kolei pyłek kwiatowy zawiera aminokwasy i jest pokarmem białkowym. To właśnie z nektaru kwiatów różnych roślin powstaje miód. W naszej strefie klimatycznej występuje około trzech tysięcy roślin nasiennych, które mogą być dobrym pożytkiem dla pszczół. Wśród nich możemy wyróżnić tzw. główne rośliny pożytkowe, które dostarczają najwięcej pyłku i nektaru, umożliwiając obfite zbiory miodu. Występowanie pożytków determinuje wydajność pasieki – nawet najsilniejsza i najlepsza rodzina pszczela nie wytworzy wiele miodu, jeśli nie będzie miała wokół ula dobrych pożytków. Idealnie byłoby, gdyby rośliny pożytkowe na jednym terenie były zróżnicowane pod względem czasu kwitnienia. Ważne jest, by zbiory trwały przez cały sezon – od wczesnej wiosny aż do późnej jesieni. Do roślin pożytkowych zaliczamy także drzewa liściaste i iglaste, na których bytują mszyce i czerwce wytwarzające spadź. Jedną z możliwości wspomagania naszego pszczelarstwa jest właśnie sadzenie drzew i krzewów miododajnych oraz wysiewanie łąk kwiatowych.
W ramach tegorocznej powiatowej akcji posadzonych zostanie 1500 szt. miododajnych gatunków drzew i krzewów.
Dobrą bazę pożytkową dla zapylaczy, obok drzew i krzewów, stanowią łąki kwiatowe. W ich skład wchodzą barwne, kwitnące rośliny jednoroczne, jak i wieloletnie, których wygląd zmienia się dynamicznie wraz z porami roku, dzięki czemu otoczenie nabiera charakteru. Jedną z ważnych zalet łąki kwiatowej jest wspomaganie bioretencji. Złożony system korzeniowy roślin wchodzących w skład łąki kwiatowej wiąże wodę deszczową w glebie, zmniejsza ich powierzchniowy spływ i ogranicza ryzyko podtopień, co często obserwujemy na powierzchniach szczelnych. Dla porównania rośliny te mogą mieć nawet 25 razy głębsze korzenie i lepszą zdolność wchłaniania wody niż trawnik. Łąki kwiatowej nie musimy regularnie podlewać, kosić (co ogranicza emisje spalin do środowiska) oraz nawozić. Tworzy ona lepszy mikroklimat na terenach miejskich, filtruje wody opadowe i powietrze, jak również obniża temperaturę powietrza i zapobiega nagrzewaniu się powierzchni ziemi, szczególnie w upalne dni. Łąka kwiatowa wzbogaca bioróżnorodność dzięki temu, że daje schronienie nawet dla 300 gatunków zwierząt: małych ssaków, gadów, płazów, owadów oraz zapylaczy, w tym pszczół, które zbierają pyłek i pełnią pożyteczną rolę w ekosystemie. Należy zauważyć, że łąka kwiatowa jest tańsza i mniej wymagająca w założeniu i utrzymaniu niż trawnik. Możemy ją wysiewać przez niemal cały rok, chociaż najlepiej robić to wiosną – od marca do maja lub jesienią – od września do listopada. Zaletą łąki kwiatowej może być też fakt lepszej prezentacji w porównaniu z zielonymi, nudnymi „dywanami”. Łąki kwiatowe to obszary pełne życia i kolorów.
Domki dla zapylaczy i łąki kwiatowe
Jest wiele powodów, dla których warto umieścić w swoim ogrodzie domki dla owadów. Owady to podstawa równowagi ekologicznej. Tworząc im bezpieczne miejsca do gniazdowania, rozmnażania i zimowania, nie tylko uatrakcyjnimy ogród, ale także zwiększymy bioróżnorodność ekosystemową, co zapewni odpowiednią liczbę zapylaczy i prawidłowy cykl składników pokarmowych. Dzięki tym działaniom ogród będzie bardziej niezależny, trwały i naturalny. Owady są kluczowe dla prawidłowego działania ekosystemu. Owady zapylające (głównie pszczoły) przyczyniają się do zwiększenia plonów krzewów i drzew owocowych oraz innych upraw. Ale równie ważne jest zwabienie do naszego ogrodu także naturalnych drapieżników takich jak biedronki, złotooki czy owady z rodziny bzygowatych (np. muchówki), co będzie właściwą odpowiedzią na atak mszyc, przędziorków, mączlików, wciornastków, a także niektórych gąsienic i mięczaków. Zwalczanie szkodników przy użyciu metod naturalnych jest skuteczniejsze, zdrowsze i tańsze niż wszystkie chemiczne środki ochrony roślin. Umieszczanie domków dla owadów oraz wysiew łąk kwiatowych w naszych ogrodach to świetna lekcja przyrody dla każdego, a także nasz skromny wkład w ochronę owadów pożytecznych i zachowanie bioróżnorodności oraz równowagi w otaczającym nas środowisku.
Czyż to nie jest wspaniała wiadomość? Większe dopłaty do pensji pracowników z niepełnosprawnościami – to kolejny krok w kierunku bardziej sprawiedliwego społeczeństwa, gdzie każdy, bez względu na swoje ograniczenia, ma szansę na niezależne i godne życie. Jest to niewątpliwie istotna wiadomość dla nas – osób z niepełnosprawnościami, które codziennie pokonują własne bariery, by móc pracować i być częścią społeczności.
O ile wzrosną dopłaty?
Nowe regulacje zapowiadają wzrost dopłat nawet do 2 760 zł miesięcznie – w przypadku osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności. To niebagatelna kwota, która może stanowić znaczącą pomoc dla osób z niepełnosprawnościami, często zmierzających się z dodatkowymi kosztami związanymi z leczeniem czy rehabilitacją.
Ale jest jeden warunek. Wystarczy być zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, a także spełniać określone kryteria dotyczące stopnia niepełnosprawności. To sprawia, że nowe przepisy nie tylko wspierają osoby z niepełnosprawnościami, ale także zachęcają do formalnego zatrudnienia, co jest kluczowe dla integracji społecznej.
Dopłaty do wynagrodzeń pracowników z niepełnosprawnościami będą uzależnione od stopnia tych niepełnosprawności. Przewidywane kwoty dopłat są następujące:
w przypadku stopnia lekkiego będzie to kwota 575 zł miesięcznie;
w przypadku stopnia umiarkowanego będzie to kwota 1 550 zł miesięcznie;
jeżeli chodzi natomiast o stopień znaczny dopłata, ta ma wynosić 2 760 zł miesięcznie.
Te kwoty stanowią znaczące wsparcie dla pracowników z niepełnosprawnościami, a ich wysokość zależy od stopnia ograniczeń, jakich doświadczają. Takie podejście uwzględnia różnorodność sytuacji, w jakiej się znajdujemy i stara się dostosować wsparcie do naszych potrzeb. Ma być to także zachęta dla pracodawców, którzy wciąż mają spore obawy i widzą liczne przeszkody, jeżeli chodzi o powierzanie nam obowiązków pracowniczych.
Dlaczego pracodawcy nadal obawiają się zatrudniać osoby z niepełnosprawnościami?
Istnieje wiele powodów, dla których pracodawcy mogą obawiać się zatrudniania osób z niepełnosprawnościami, chociaż sytuacja ta stopniowo się poprawia. Poniżej podam kilka potencjalnych przyczyn, które sprawiają, że nadal nie jest ona idealna – a przynajmniej zbliżona do naszych oczekiwań.
Pierwszą z nich jest brak świadomości. Niektórzy pracodawcy mogą po prostu nie być świadomi korzyści z zatrudniania osób z niepełnosprawnościami. Mogą obawiać się, że będą potrzebować specjalnych dostosowań lub że osoby te będą mniej wydajne.
Za drugą przyczynę należy uznać obawy dotyczące kosztów. Niektórzy pracodawcy – pomimo dopłat, o których napisałem kilka akapitów wcześniej – mogą obawiać się dodatkowych obciążeń finansowych związanych z zapewnieniem odpowiednich udogodnień dla osób z niepełnosprawnościami. Mogą to być zarówno koszty dostosowania miejsca pracy, jak i dodatkowe koszty związane z obsługą.
Problemem jest także często brak odpowiednich udogodnień w miejscu pracy. Niektóre miejsca pracy mogą nie być dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, co może sprawić, że pracodawcy unikają zatrudniania nas z obawy przed koniecznością przeprowadzenia dużych zmian infrastrukturalnych.
Kolejnym wyzwaniem, a w ogromnej ilości przypadków niemal mitem, są także obawy dotyczące wydajności. Istnieje nieprawdziwe przekonanie, że jako osoby z niepełnosprawnościami jesteśmy mniej wydajnymi pracownicami i pracownikami niż osoby, które nie są nimi doświadczone. Jednakże wiele badań i przypadków praktycznych wykazuje, że możemy pracować równie wydajnie i być kompetentnymi przy wykonywaniu swoich zadań.
Należy zwrócić także uwagę na brak zrozumienia potrzeb i umiejętności. Pracodawcy mogą po prostu nie rozumieć, jakie umiejętności i talenty potrafią wnosić osoby z niepełnosprawnościami do zespołu oraz jak mogą one przyczynić się do różnorodności i innowacyjności w miejscu pracy.
Niezwykle są też obawy prawne. Niektórzy pracodawcy mogą obawiać się ryzyka związanego z ewentualnymi roszczeniami pracowników z niepełnosprawnościami, zwłaszcza jeśli nie są pewni, jakie są ich obowiązki i prawa związane z naszym zatrudnieniem.
Warto podkreślić, że wiele organizacji podejmuje wysiłki w celu zmniejszenia tych barier poprzez edukację pracodawców, promowanie świadomości oraz zapewnianie wsparcia i narzędzi do integracji osób z niepełnosprawnościami na rynku pracy. Dlatego też istotne jest podkreślanie, innych niż finansowe, korzyści, które daje zatrudnienie pracowników, którzy z nimi żyją.
Jakie są pozafinansowe korzyści z zatrudnienia osoby z niepełnosprawnością?
Zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami przynosi wiele korzyści, także pozafinansowych. Poniżej postaram się wymienić dla Was kilka z nich, które uznałem za najważniejsze.
Pierwszą korzyścią, którą należy tutaj wymienić, jest z całą pewnością zwiększenie różnorodności i włączenie społeczne. Zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami zwiększa różnorodność w miejscu pracy, co może prowadzić do lepszej dynamiki zespołu i pomaga w budowaniu bardziej włączającej kultury organizacyjnej.
Dobrym argumentem jest również poprawa wizerunku firmy. Przedsiębiorstwa, które aktywnie angażują się w zatrudnianie osób z niepełnosprawnościami, mogą budować pozytywny wizerunek jako społecznie odpowiedzialne i otwarte na swoją różnorodność.
Zatrudnienie osoby z niepełnosprawnością może przyczynić się do zwiększenia lojalności wśród pozostałych pracowników. Pracownicy, którzy widzą, że ich firma angażuje się w sprawy społeczne i troszczy się o ich różnorakie potrzeby, mogą być bardziej lojalni wobec takiej firmy.
Możliwa jest także dzięki temu lepsza reputacja przedsiębiorstwa jako pracodawcy. Firma, która jest otwarta na zatrudnianie osób z niepełnosprawnościami, może przyciągać lepszych kandydatów, którzy cenią wartości społeczne i równość szans.
I tutaj pojawia się dodatkowa korzyść w postaci CSR – społecznej odpowiedzialności biznesu. Jest to podejście, w ramach którego firmy biorą pod uwagę społeczne, ekologiczne i ekonomiczne aspekty swojej działalności, dążąc do generowania pozytywnych wpływów na społeczeństwo i środowisko naturalne, nie tylko osiągając zyski dla siebie i swoich udziałowców.
Społeczna odpowiedzialność biznesu staje się coraz ważniejsza z perspektywy konsumentów, inwestorów oraz społeczeństwa. Firmy, które skutecznie integrują CSR w swoją strategię, mogą czerpać korzyści z większej lojalności klientów, lepszego wizerunku marki oraz większego zaangażowania pracowników.
Decyzja o zatrudnieniu osoby z niepełnosprawnością to również szansa na poprawę kreatywności i innowacyjności. Różnorodność perspektyw i doświadczeń, jakie przynoszą osoby z niepełnosprawnościami do zespołu, może prowadzić do bardziej kreatywnych i innowacyjnych rozwiązań. Takim wyrazem kreatywności i innowacyjności może być chociażby wdrożenie w firmie pracy zdalnej – na czym mogą skorzystać nie tylko pracownicy z niepełnosprawnościami – czy technologii wspomagających.
Kolejną korzyścią jest wzrost morale pracowników. Zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami może przyczynić się do poprawy mentalności całego zespołu poprzez promowanie empatii, szacunku i współpracy. Dla wielu osób jest to bardzo często pierwsza okazja do „kontaktu z niepełnosprawnością” i być może szansa na pozbycie się lęku, zakłopotania, a przede wszystkim szkodliwych stereotypów.
Jest to także ogromna szansa na zwiększenie dostępności produktów i usług. Jako osoby z niepełnosprawnościami często posiadamy unikalne spostrzeżenia na temat produktów i usług, co może pomóc firmom w tworzeniu bardziej dostępnych i użytecznych rozwiązań dla różnych grup klientów.
Bez wątpienia korzystne jest też uczynienie miejsca pracy bardziej dostępnym. Dążenie do zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami często prowadzi do dostosowania miejsca pracy i procedur, co może uczynić je bardziej przyjaznymi dla wszystkich pracowników.
Wszystkie te korzyści mogą mieć pozytywny wpływ na kulturę organizacyjną, zaangażowanie pracowników oraz wizerunek firmy, co przekłada się na sukces zarówno w wymiarze społecznym, jak i biznesowym.
Wymiar społeczny
Warto podkreślić, że większe dopłaty to nie tylko wsparcie finansowe, ale też sygnał społeczny. Pokazują one, że społeczeństwo dostrzega trudności, z jakimi borykają się osoby z niepełnosprawnościami, i stara się w jakiś sposób im pomóc. To również zachęta dla pracodawców do zatrudniania nas, pokazując, że państwo wspiera takie działania.
Jednak, mimo wszystkich pozytywnych aspektów, nie można zapominać o wyzwaniach, jakie stoją przed osobami z niepełnosprawnościami na rynku pracy. Nadal istnieją bariery i uprzedzenia, które uniemożliwiają nam pełne uczestnictwo w życiu zawodowym. Kilka z nich wymieniłem w niniejszym felietonie. Dlatego potrzebujemy nie tylko dobrych przepisów, ale także edukacji społeczeństwa i działań mających na celu zmianę mentalności.
Nowe dopłaty do pensji pracowników z niepełnosprawnościami to krok w dobrą stronę, ale to dopiero początek drogi. Musimy kontynuować działania, aby stworzyć naprawdę włączające społeczeństwo, w którym każdy ma szansę na realizację swoich marzeń i talentów, niezależnie od tego, czy przykładowo porusza się na wózku czy nie, albo też żyje z innym rodzajem niepełnosprawności.
A Waszym zdaniem, co jeszcze – poza dopłatami do pensji i innymi wyżej wymienionymi korzyściami – mogłoby zachęcić pracodawców do zatrudniania osób z niepełnosprawnościami? Jestem ciekawy, co na ten temat sądzicie. Czekam więc na Wasze maile. 😊
Wojciech Kaniuka, adres e-mail: wojciech.kaniuka@powiat-ilawski.pl
Na zdjęciu osoby, które przyczyniły się do otwarcia Terenowego Punktu Paszportowego w Powiecie Iławskim: I Wicewojewoda Warmińsko-Mazurski Mateusz Szauer, Wiceminister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sekretarz Stanu Tomasz Szymański, Starosta Powiatu Iławskiego Bartosz Bielawski oraz Wojewoda Warmińsko-Mazurski Radosław Król (Fot. M.Rogatty)
W poniedziałek 2 września 2024 r. rozpoczął pracę Terenowy Punkt Paszportowy w Starostwie Powiatowym w Iławie. Z tej okazji do urzędu powiatowego przybyli goście, by ten moment zaakcentować. Briefing prasowy odbył się przed budynkiem urzędu a brali w nim udział: Wiceminister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sekretarz Stanu Tomasz Szymański, Wojewoda Warmińsko-Mazurski Radosław Król, I Wicewojewoda Warmińsko-Mazurski Mateusz Szauer oraz gospodarz urzędy Starosta Powiatu Iławskiego Bartosz Bielawski.
W dniu otwarcia, do godz. 14:00, wnioski o paszport złożyło już 50 osób. Przypomnijmy, Terenowy Punkt Paszportowy wchodzi w skład Oddziału Paszportów Wydziału Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego. Obsługiwać będzie mieszkańców Powiatu Iławskiego, ale także powiatów ościennych i nie tylko. W przypadku wyrabiania paszportów nie obowiązuje rejonizacja. Podczas spotkania Starosta Bartosz Bielawski zaznaczył, że otwarcie punktu to efekt zabiegów, które poczynili samorządowcy na przestrzeni ostatnich lat. Minister Tomasz Szymański poinformował natomiast, że punkt paszportowy w powiecie Iławskim był naturalną koleją rzeczy, gdyż jak mówił, wystarczyła najprostsza analiza potrzeb w kontekście liczby mieszkańców powiatu i powiatów okolicznych, z której jasno wynikało, że taka obsługa jest absolutnie koniczna.
Terenowy Punkt Paszportowy czynny jest od poniedziałku do piątku.
Poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek w godzinach 8:00-15:00
Wieniec złożyli przedstawiciele Samorządu Powiatu Iławskiego – Starosta Bartosz Bielawski, Wicestarosta Maciej Rygielski oraz Andrzej Buk, Przewodniczący Rady Powiatu Iławskiego
Fot. INFOILAWA
Starosta Powiatu Iławskiego Bartosz Bielawski był gospodarzem powiatowej uroczystości 85. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Uroczystość odbyła się w niedzielę 1 września, na Cmentarzy Miejskim w Iławie. Wzięli w niej udział zaproszeni goście, m.in. stowarzyszenia kombatanckie, samorządowcy reprezentujący województwo warmińsko-mazurskie, miasta i gminy z terenu Powiatu Iławskiego, przedstawiciele służb mundurowych, jednostek powiatowych oraz szkół.
Gospodarz uroczystości Starosta Bartosz Bielawski powitał gości, szczególnie przedstawicieli organizacji kombatanckich:
– Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych na czele z Julianem Blankiem, Prezesem Zarządu Oddziału Okręgowego Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych, Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych w Olsztynie, jednocześnie reprezentującym iławskie organizacje kombatanckie; – Związku Inwalidów Wojennych Rzeczpospolitej Polskiej Oddziału w Iławie na czele z Prezesem Eugeniuszem Dębińskim; – Przedstawicieli Stowarzyszenia „Polskich Dzieci Wojny” Oddział Terenowy w Iławie na czele z Prezesem Oddziału Danutą Jankowską; – przedstawicieli Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Kombatantów Dzieci Wojny i Osób Represjonowanych na czele z Prezesem Antonim Kwaśniewskim.
Obecni byli przedstawicieli lokalnych samorządów oraz służb, inspekcji i straży:
– Wicestarosta Powiatu Iławskiego Pan Maciej Rygielski; – Członek Zarządu Powiatu Iławskiego Jarosław Piechotka i Marcin Bednarczyk; – Przewodniczący Rady Powiatu Iławskiego Andrzej Buk; – Wójt Gminy Iława Krzysztof Harmaciński wraz z zastępcą Andrzejem Brachem; – Burmistrz Miasta Iławy Dawid Kopaczewskiego wraz z zastępcą Krzysztofem Portjanko, – Burmistrz Susza Marcin Mądry, – Burmistrz Zalewa Piotr Pietrasik; – Burmistrz Kisielic Beata Lejmanowicz wraz z sekretarz Gminy Barbarą Pękalą; – Zastępca Wójta Gminy Lubawa Adam Roznerski; – Przewodniczący Rady Gminy Iława Krzysztof Zieliński; – Radne Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego Bernadeta Hordejuk i Ewa Wiśniewska; – Komendant Powiatowego Policji w Iławie Waldemar Pankowski (młodszy inspektor); – Komendant Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Iławie Marcin Wiśniewski (młodszy brygadier) – Dyrektor Zakładu Karnego w Iławie Gaweł Gałdziński (major), – Elżbieta Piętka, kierownik Oddziału Celnego w Iławie (Warmińsko-Mazurski Urząd Celno Skarbowy); – Zastępca Nadleśniczego Nadleśnictwa Iława Michał Ostrowski; Dyrektor Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Iławie Maciej Mikołajczyk, Starszy Cechu Stanisław Michalewski (Cech Rzemieślników i Przedsiębiorców w Iławie).
Przywitani zostali także radni powiatowi, przedstawicieli powiatowych i miejskich jednostek organizacyjnych, szefowie instytucji państwowych funkcjonujących na terenie powiatu iławskiego oraz młodzież z iławskich szkół podstawowych
i ponadpodstawowych wraz z opiekunami, a także harcerzy z Hufca Związku Harcerstwa Polskiego w Iławie na czele z komendantem Maciejem Marciniakiem.
Podziękowano także za uświetnienie uroczystości Powiatowej Młodzieżowej Orkiestrze Dętej przy Zespole Szkół im. Bohaterów Września 1939 r. w Iławie, na czele z kapelmistrzem Michałem Kowalewskim. Podziękowania za pomoc techniczną w zorganizowaniu uroczystości kierujemy do dyrektor Zespołu Szkół im. Bohaterów Września 1939 roku w Iławie Elżbiecie Gościńskiej i pracownikom tej szkoły oraz Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi za zabezpieczenie medyczne.
FOTORELACJA Z POWIATOWEJ UROCZYSTOŚCI 1 WRZEŚNIA 2024 r.
Rys historyczny przedstawił Roman Groszkowski, dyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. Stefana Żeromskiego w Iławie
Szanowni Państwo, Drodzy Mieszkańcy Powiatu Iławskiego
Zgromadziliśmy się dziś tutaj, aby wspólnie oddać hołd i przypomnieć sobie wydarzenia sprzed 85 lat, które na zawsze zmieniły oblicze naszego kraju, Europy i całego świata.
1 września 1939 roku to data, która wryła się głęboko w pamięć każdego Polaka, a jej echa są odczuwalne do dziś. Tego dnia o świcie, bez wypowiedzenia wojny, niemieckie wojska przekroczyły granice Polski, rozpoczynając konflikt, który stał się największym i najkrwawszym w dziejach ludzkości – II wojnę światową.
Atak na Polskę nie był tylko aktem militarnym – to rezultat wielu lat narastającego napięcia politycznego i konfliktu idei, które stopniowo doprowadziły świat na skraj katastrofy. Po zakończeniu I wojny światowej
w 1918 roku, Europa była kontynentem, który pragnął stabilności i odbudowy. Traktat wersalski z 1919 roku miał na celu utrzymanie pokoju, ale jednocześnie zasiał ziarna przyszłych konfliktów. W upokorzonych i obciążonych ogromnymi reparacjami wojennymi Niemczech, powstał podatny grunt dla radykalnych ideologii, które wkrótce miały wstrząsnąć światem. W latach 30. XX wieku, pod wodzą Adolfa Hitlera, Niemcy zaczęły dążyć do rewizji powojennego porządku i odzyskania swojej pozycji mocarstwa. Wzrost niemieckiego nacjonalizmu
i ekspansjonizmu znalazł swoje odzwierciedlenie w serii agresywnych działań, które były lekceważone przez społeczność międzynarodową. Aneksja Austrii
w 1938 roku, a następnie rozbiór Czechosłowacji, pokazały, że polityka ustępstw, realizowana przez mocarstwa zachodnie, była nieskuteczna. Zamiast powstrzymać Hitlera, pozwoliła mu na dalsze poszerzanie terytorialnych ambicji.
W obliczu tych wydarzeń, Polska znalazła się w trudnym położeniu, które pogorszyło podpisanie 23 sierpnia 1939 roku paktu Ribbentrop-Mołotow, porozumienia między Trzecią Rzeszą a Związkiem Radzieckim. Dołączony do niego tajny protokół przewidywał rozbiór naszego kraju i podział Europy Środkowo-Wschodniej na strefy wpływów. Podjęcie współpracy przez agresywne i totalitarnych reżimy – nazistowskie Niemcy i stalinowski Związek Radziecki przesądziło o losie naszego kraju.
Oczywiście Rzeczpospolita przygotowywała się na wypadek konfliktu, zarówno pod względem militarnym, jak również dyplomatycznym. Naszym sojusznikiem była Francja, a od 25 sierpnia 1939 r. także Wielka Brytania.
Na wojsko Polska przeznaczała całkiem pokaźny odsetek budżetu. Co zatem zadecydowało o klęsce militarnej i upadku państwa ? Polski plan wojny
z Niemcami obwarowany był dwoma założeniami: Związek Radziecki zachowa neutralność i wojna będzie miała charakter koalicyjny – wojska polskie wezmą na siebie odparcie agresji niemieckiej tylko do czasu mobilizacji i rozpoczęcia ofensywy przez naszych sojuszników. Żaden z warunków nie został spełniony. Pakt niemiecko – radziecki przesądził o ataku Armii Czerwonej, a koalicjanci Rzeczypospolitej nie byli przygotowani do udzielenia jej pomocy i preferowali koncepcję wojny obronnej. Zarówno Rzesza Niemiecka, jak i Związek Radziecki przygotowania do wojny rozpoczęły dużo wcześniej i, jak się niestety okazało, gdy wojna wybuchła, znacznie skuteczniej. Wojsko polskie stanęło naprzeciw wroga przeważającego liczbą żołnierzy, ilością i jakością uzbrojenia, górującego również nowocześniejszą doktryną wojenną. Atak Wehrmachtu boleśnie zweryfikował polskie hasła propagandowe: „silni, zwarci, gotowi”,
czy „nie oddamy ani guzika”. Polski plan obrony załamał się już w pierwszym tygodniu wojny, a po napaści Związku Radzieckiego 17 września 1039 r., armia polska nie stanowiła zorganizowanej całości, walczyły izolowane zgrupowania, bez planu, klarownych rozkazów i nadziei na zwycięstwo. Trwające ponad miesiąc walki zakończyły się militarną porażką i podziałem naszego państwa pomiędzy totalitarnych najeźdźców.
Dzieje II wojny światowej nie sprowadzają się jedynie do analizy działań militarnych, posunięć dyplomatycznych i świata wielkiej polityki, ale są również opowieścią o niezwykłym bohaterstwie ludności cywilnej i żołnierzy polskich na frontach wojennych.
Już od pierwszych godzin wojny, polscy żołnierze wykazali się niezłomnym duchem walki. Westerplatte, Hel, Wizna, czy bitwa pod Mławą – to miejsca, które stały się symbolami oporu i heroizmu polskiego wojska.
Mimo przeważających sił wroga, nasi żołnierze stawiali zacięty opór, broniąc nie tylko granic państwa, ale także wartości, które były i są fundamentem naszej tożsamości: wolności, honoru i niepodległości. Walczyliśmy na wszystkich frontach Europy. Polskie oddziały brały udział w kluczowych bitwach tej wojny – od mroźnych fiordów Narwiku, gdzie polscy żołnierze walczyli ramię w ramię z aliantami, przez powietrzną bitwę o Anglię, gdzie polscy piloci odegrali istotną rolę w obronie brytyjskiego nieba, aż po słoneczne wzgórza Monte Cassino, gdzie po krwawych walkach polska flaga została wzniesiona
na gruzach klasztoru, symbolizując zwycięstwo nad niemieckimi siłami.
Wojna toczyła się także w sercu naszej okupowanej ojczyzny.
Na ziemiach polskich, pod niemieckim jarzmem, zorganizowano największą
w Europie konspiracyjną armię – Armię Krajową. To dzięki ich odwadze
i poświęceniu, pomimo brutalnych represji, Polacy stawiali opór okupantowi na każdym kroku.
Wojna to także codzienna walka o przetrwanie. Miliony Polaków angażowało się w działania mające na celu zachowanie tożsamości narodowej
i kultury. W okupowanym kraju działały tajne komplety, dzięki którym młodzież mogła kontynuować naukę. Organizowano podziemne wydawnictwa, które drukowały książki, gazety i ulotki, podtrzymując ducha narodowego
i wiarę w ostateczne zwycięstwo. Na emigracji, w Londynie czy w Stanach Zjednoczonych, polskie władze niestrudzenie pracowały na rzecz naszej sprawy, przypominając światu o losie okupowanego kraju i walcząc o wsparcie dla naszych żołnierzy oraz cywilów.
Dziś, kiedy patrzymy wstecz na te tragiczne wydarzenia, musimy zadać sobie pytanie: co II wojna światowa znaczyła dla Polski? Dla nas była to przede wszystkim walka o przetrwanie. Straciliśmy miliony obywateli – ofiary wojen, Holocaustu, zbrodni katyńskiej, syberyjskich deportacji i brutalnych przesiedleń. Zrujnowane zostały nasze miasta, nasza gospodarka, nasze społeczeństwo. Jednak mimo tych strat, nie zginęła wola przetrwania i nadzieja na lepszą przyszłość.
Wojna, która miała na celu zniszczenie naszego narodu, pokazała jednak coś zupełnie innego – pokazała siłę i determinację Polaków. Choć nasz kraj został podzielony i zniszczony, duch narodu przetrwał.
Drodzy Państwo, upamiętniając dziś wybuch II wojny światowej, oddajemy hołd wszystkim, którzy zginęli w jej wyniku. Pamiętamy
o bohaterach, którzy walczyli za naszą wolność, o ofiarach cywilnych, które straciły życie w wyniku bombardowań, represji i prześladowań. Pamiętamy także o tych, którzy przeżyli, niosąc w sobie traumę wojenną, ale także nadzieję na lepsze jutro.
Niech ten dzień będzie dla nas wszystkich momentem refleksji nad wartością pokoju, jedności i solidarności. Musimy pamiętać, że wolność i pokój nie są dane raz na zawsze- wymagają nieustannej troski, jedności i gotowości do działania. Dziś, w czasach kiedy świat ponownie zmaga się z licznymi wyzwaniami– konfliktami zbrojnymi, terroryzmem, kryzysami humanitarnymi- musimy być świadomi lekcji, jaką pozostawiła nam historia.
www.powiat-ilawski.pl (Fot. M. Rogatty), (Fot. Infoilawa)
W związku z trwającymi pracami nad projektem „Programu współpracy Powiatu Iławskiego z organizacjami pozarządowymi i podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego na 2025 rok” oraz budżetu powiatu na 2025 r., zapraszamy do składania propozycji zapisów dotyczących pozafinansowej współpracy powiatu z NGO, które mogłyby być zawarte w Programie na 2025 r.
Informujemy o możliwości składania propozycji zadań publicznych, które będą realizowane w ramach otwartego konkursu ofert oraz inicjatywy lokalnej na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Propozycje powinny zawierać:
rodzaj i nazwę zadania publicznego,
opis zadania wraz z określeniem celu, zakresu rzeczowego, zakładanych rezultatów, jak również adresatów zadania,
sugerowany termin realizacji zadania,
kalkulację kosztów z podziałem na planowane źródła finansowania.
Propozycje należy składać w Punkcie Obsługi Klienta Starostwa Powiatowego w Iławie lub przesłać za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePAUP na adres: /of7i114cgi/SkrytkaESP (opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym) lub złożyć wniosek elektroniczny za pośrednictwem platformy ePOP pod adresem: https://epop.powiat-ilawski.pl/e-uslugi wniosek nr 26 lub przesłać na adres Starostwa Powiatowego w Iławie tj.: ul. Gen Wł. Andersa 2a, 14-200 Iława do 10.09.2024 r.
Spośród zgłoszonych propozycji Zarząd Powiatu Iławskiego wybierze te, które będą priorytetowe z punktu widzenia realizacji zadań powiatu i przedłoży do zatwierdzenia Radzie Powiatu Iławskiego. Na realizację wybranych zadań Powiat Iławski zabezpieczy środki w budżecie powiatu na 2025 r.
Zachęcamy do składania propozycji.
Informacji udzielają pracownicy Starostwa Powiatowego w Iławie:
Oddział Neurologiczny i Udarowy Powiatowego Szpitala im. Wł. Biegańskiego w Iławie, Fot. arch. szpitala
Na oddziale neurologii Powiatowego Szpitala im. Wł. Biegańskiego w Iławie w ostatnich miesiącach doszło do wielu zmian. To dobre informacje dla pacjentów, ponieważ rozwinęły się w sposób znaczący możliwości leczenia. Jedną z nich jest leczenie stwardnienia rozsianego (SM) i całościowa opieka nad pacjentem. Kolejną dobrą informacją jest program leczenia przewlekłej migreny.
Całościowa opieka nad pacjentem z SM
Szpital Powiatowy w Iławie znajduje się w gronie ośrodków prowadzących programy lekowe SM. Programami tymi objętych jest coraz więcej pacjentów. Programy lekowe refundowane są przez Ministerstwo Zdrowia. Oznacza ta, że osoba z SM, jeśli posiada ubezpieczenie zdrowotne, może leczyć się za darmo. Pacjenci chorzy na SM, którzy trafiają do Szpitala Powiatowego w Iławie, mają szansę terapii na światowym poziomie. — To zobligowało nas do przeszkolenia się, wprowadziliśmy właściwie wszelkie możliwe dostępne obecnie leki, mamy wszystko to, co jest w stwardnieniu rozsianym najlepszego dla pacjenta. To, co można stosować, to stosujemy — wyjaśnia ordynator neurologii. Liczba osób, które leczą się w ramach programu lekowego stwardnienia rozsianego w Szpitalu Powiatowym w Iławie zwiększa się dość szybko. Obecnie pod opieką oddziału neurologii jest ponad 60 pacjentów, kolejni czekają w kolejce, są w trakcie diagnozy.
W Szpitalu Powiatowym w Iławie funkcjonują dwa programy lekowe leczenia stwardnienia rozsianego – program pierwszej i drugiej linii. Program pierwszej linii przeznaczony jest dla pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego. Większość osób rozpoczyna od niego leczenie. W ramach programu dostępne są leki w formie iniekcji (zastrzyków podawanych podskórnie lub domięśniowo), tabletek i wlewów dożylnych (kroplówek).
Program drugiej linii skierowany jest pacjentów, którzy: — leczyli się preparatami dostępnymi w ramach programu pierwszej linii i nie przyniosło to oczekiwanych rezultatów — mają chorobę gwałtownie postępującą — mają pierwotnie postępującą postać SM.
Rozwój medycyny oraz zwiększony dostęp do leczenia w Polsce sprawiły, że zdiagnozowani pacjenci mają szansę na normalne i aktywne życie, jeśli szybko rozpoczną leczenie. Zgłoś się do lekarza, jak zaobserwujesz u siebie niepokojące objawy.
SM to „choroba o tysiącu twarzy”, co oznacza, że u każdego może przebiegać inaczej. Do najczęstszych objawów należą:
— nagłe, najczęściej przemijające zaburzenia widzenia (zamglenia wzroku, ubytki w polu widzenia, podwójne widzenie, osłabienie ostrości widzenia, zaburzenia widzenia barw, ból gałek ocznych, mroczki, oczopląs)
— zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie, kłujący ból, wrażenie przebiegającego prądu wzdłuż kręgosłupa i kończyn)
— przewlekłe zmęczenie
— zaburzenia funkcji poznawczych (problemy ze skupieniem się, pamięcią)
— zaburzenia równowagi (zawroty głowy, pogorszenie koordynacji)
— zaburzenia funkcji pęcherza moczowego i jelit (nietrzymanie moczu)
— zaburzenia ruchowe (niedowład)
— zaburzenia mowy
— spastyczność mięśni
— zaburzenia w sferze seksualnej (obniżenie popędu płciowego, impotencja)
— odczuwanie bólu neuropatycznego, psychogennego, zapalnego lub mieszanego.
Toksyna botulinowa w neurologii
To bez wątpienia przełomowa nowość, toksyna botulinowa w neurologii przechodzi prawdziwy rozkwit. Botoks stosowany do tej pory w kosmetologii czy medycynie estetycznej, znajduje szerokie zastosowanie w leczeniu schorzeń układu nerwowego. W przypadku wielu z nich jest to leczenie pierwszego wyboru. — Toksyna botulinowa to lek, który po podany miejscowo hamuje uwalnianie acetylocholiny w złączu nerwowo-mięśniowym – tym samym zmniejsza napięcie mięśniowe w ostrzykiwanym mięśniu, ogranicza nadmierną aktywność mięśni (np. w kurczu powiek czy dystoniach) oraz wpływa na wydzielanie substancji biorących udział w transmisji doznań bólowych tzn. działa przeciwbólowo — wyjaśnia dr n. med. Janusz Nowiński, ordynator Oddziału Neurologicznego i Udarowego w Szpitalu Powiatowym w Iławie. Toksyna botulinowa działa poprzez rozluźnienie mięśni poprzez blokowanie uwalniania acetylocholiny z zakończeń nerwowych, które powodują skurcz mięśni. Jej zastosowanie w schorzeniach takich jak spastyczność czy dystonia przynosi ulgę pacjentom poprzez zmniejszenie napięcia mięśni, poprawę ruchomości kończyn i zmniejszenie bólu. Toksyna botulinowa może również zmniejszyć wydzielanie śliny i potu, oraz łagodzić objawy migreny i bólu neuropatycznego. Podczas zabiegu toksynę botulinową podaje się domięśniowo w postaci niewielkich zastrzyków, które są wykonywane pod kontrolą ultrasonograficzną w celu zapewnienia optymalnych wyników. Zazwyczaj wykonuje się kilka iniekcji, z ilością leku dostosowaną do indywidualnych potrzeb i objawów pacjenta. Zabieg jest szybki i bezpieczny, trwający zazwyczaj kilka do kilkunastu minut.
Leczenie przewlekłej migreny
Ta forma leczenia jest w iławskim szpitalu tematem dość świeżym, dopiero dwa miesiące temu placówka otrzymała pozwolenie na włączenie pacjentów do tego programu lekowego. — Jesteśmy na etapie przygotowywania rekrutacji pacjentów z migreną przewlekłą — mówi Janusz Nowiński, który podkreśla, że migrena przewlekła to rodzaj migreny, która charakteryzuje się nawracającymi, silnymi bólami głowy przez co najmniej 15 dni w miesiącu przez co najmniej trzy kolejne miesiące. Objawy mogą być bardzo dokuczliwe i wpływać znacząco na jakość życia osoby cierpiącej na migrenę przewlekłą. Botoks jest skuteczny w leczeniu migreny w ponad 80% przypadków. U więcej niż połowy pacjentów dochodzi do całkowitego ustąpienia napadów, a u pozostałych do co najmniej dwukrotnego zmniejszenia ich częstotliwości i siły.
Plan na przyszłość — spastyka poudarowa
Udar mózgu może prowadzić do różnych powikłań, w zależności od obszaru uszkodzenia i szybkości reakcji na objawy. Następstwa tej choroby mogą przybierać różne formy. Często po udarze widoczne są zaburzenia neurologiczne, które stopniowo się zmniejszają. Spastyczność kończyn jest jednym z częstych skutków udaru, z którymi zmaga się pacjent. I to jest w kręgu zainteresowania doktora Nowińskiego, wykorzystywanie nowych możliwości to ogromna szansa dla pacjentów, na życie w sprawności i komforcie. U około 20-40% osób po udarze mózgu może wystąpić spastyczność, czyli zwiększone napięcie mięśniowe spowodowane uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego. Objawia się ona trudnościami w wykonywaniu codziennych czynności oraz często powoduje ból u pacjentów. Choć najczęściej dotyczy kończyny górnej, czasami może również objawiać się w kończynie dolnej. Objawy spastyczności nie zawsze pojawiają się od razu po udarze, mogą się pojawić nawet kilka tygodni później. Wykorzystanie toksyny botulinowej w spastyczności po udarze mózgu polega na zmniejszeniu napięcia mięśniowego, co w połączeniu z rehabilitacją, pozwala na poprawę sprawności.
Złote…pół godziny
Dr n. med. Janusz Nowiński, ordynator Oddziału Neurologicznego i Udarowego w Szpitalu Powiatowym w Iławie, nie ma wątpliwości, że każda minuta zwłoki po udarze, to strata dla mózgu, kluczowe są pierwsze godziny. Od chwili dotarcia pacjenta do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego do rozpoczęcia leczenia nie powinno upłynąć więcej niż 60 minut, mówimy wtedy o „złotej godzinie”.
— My chcieliśmy żeby to było złote pół godziny — mówi Janusz Nowiński, który nie ma wątpliwości, że jest to możliwe. Wszystko to kwestia organizacji, która jest już teraz na najwyższym poziomie. Pacjentowi przy małym udarze zazwyczaj wystarczy samo leczenie trombolityczne — Na trombolizę do tej pory mieliśmy 4,5 godziny, dziś cieszymy się z posiadanych możliwości wydłużenia okna terapeutycznego do 9 godzin — mówi ordynator. — Przy udarze z większym defictyem neurologicznym, gdy chory ma niedrożne duże naczynie wewnątrzczaszkowe, co ustalamy badaniem angio, może być zakwalifikowany do leczenia trombektomią mechaniczną, czyli do udrożnienia naczynia poprzez mechaniczne usunięcie skrzepu. Do tej pory na trombektomię mechaniczną mieliśmy 6 godzin od wystąpienia objawów udaru mózgu. Dziś czas ten możemy wydłużyć do 24 godzin — dodaje Janusz Nowiński.
Najczęstsze przyczyny udaru
Pojawienie się udaru mózgu w wielu przypadkach związane jest z współwystępowaniem wielu schorzeń, które niekorzystnie wpływają na stan naczyń krwionośnych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego oraz ogólnie całego układu sercowo-naczyniowego. Ryzyko wystąpienia udaru zwiększają także nieprawidłowe nawyki zdrowotne oraz szkodliwy styl życia. Najistotniejsze czynniki ryzyka wystąpienia udaru to m.in. nadciśnienie tętnicze, choroby kardiologiczne (przede wszystkim migotanie przedsionków), miażdżyca, cukrzyca, otyłość, wysokie poziomy cholesterolu, zaburzenia lipidowe, choroby nerek, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, brak aktywności fizycznej.Niewielka część udarów wynika z czynników, na które dana osoba nie ma jakiegokolwiek wpływu. Jest to np. występowanie wrodzonych nieprawidłowości naczyń tętniczych w obrębie czaszki (tętniaków), które mogą samoistnie ulegać pęknięciu prowadząc do wystąpienia udaru krwotocznego mózgu oraz zaburzeń genetycznie uwarunkowanych.
— Jeśli pacjent pozostaje u nas w szpitalu, monitorowany jest i zajmuje się nimi sztab specjalistów. W zespole udarowym są lekarze, pielęgniarki, rehabilitanci, jest logopeda, psycholog. Każdy ma swoją ogromną rolę w drodze pacjenta do sprawności. Naszym celem jest ustalenie przyczyny tego stanu, aby móc wprowadzić profilaktykę wtórną i zapobiec kolejnym udarom — wyjaśnia ordynator Nowiński. — Mamy ten komfort, że w naszej placówce jest pracownia tomografu i rezonansu, RTG, aparaty USG. W przypadku udaru o nieustalonej etiologii (ok. 30 procent) uzasadnione jest przedłużone monitorowanie czynności serca do 7 dni za pomocą rejestracji EKG metodą Holtera. To także na naszym oddziale się dzieje, w teamie udarowym jest kardiolog czy internista, którzy oceniają obraz badania dając szersze spojrzenie na pacjenta. Na miejscu wykonujemy także echo serca, badania laboratoryjne w bardzo szerokim zakresie, mamy pracownię EEG/EMG.
W ramach leczenia w naszym oddziale każdy pacjent ma zaplanowany indywidualny program prewencji wtórnej oraz wdrożony program wczesnej indywidualnej rehabilitacji już przy łóżku pacjenta. Poza tym w ramach kompleksowej opieki medycznej, pacjent po zakończeniu hospitalizacji w Oddziale Udarowym jest niezwłocznie przekazywany do funkcjonującego w strukturach szpitala Oddziału Rehabilitacji Neurologicznej, gdzie prowadzone jest dalsze usprawnianie chorego. Warto zaznaczyć, że leczenie trombolityczne prowadzimy w naszym szpitalu już od ponad 10 lat — mówi dr n. med. Janusz Nowiński.
Oddział Neurologiczny i Udarowy Powiatowego Szpitala im. Wł. Biegańskiego w Iławie
Oddziały dysponują łącznie 31 łóżkami. Oddziały ściśle współpracują ze sobą i pełnią stały 24-godziny dyżur neurologiczny. W Oddziale Udarowym funkcjonuje 18 łóżek dla chorych z udarem mózgu wraz wyposażoną w specjalistyczny sprzęt medyczny 6-stanowiskową Salą Intensywnego Nadzoru Neurologicznego, przeznaczoną do wzmożonego nadzoru lekarskiego i pielęgniarskiego oraz ciągłego monitorowania parametrów życiowych chorych z udarem mózgu krwotocznym lub niedokrwiennym. Personel Oddziału Udarowego prowadzi kompleksową diagnostykę i leczenie chorób naczyniowych ośrodkowego układu nerwowego. Oddział Neurologiczny posiada 13 łóżek przeznaczonych dla pacjentów cierpiących z powodu innych nagłych i przewlekłych chorób neurologicznych m.in. padaczka, schorzenia kręgosłupa, Opiekę nad chorymi zapewnia wysoko wykwalifikowany interdyscyplinarny zespół medyków, w skład którego wchodzą specjaliści neurolodzy, pielęgniarki, fizjoterapeuci, psycholog oraz logopeda. Pacjenci Oddziałów mogą również liczyć na specjalistyczne konsultacje internistyczne, kardiologiczne, z zakresu chirurgii ogólnej, urazowej i naczyniowej oraz rehabilitacji i psychiatrii. Szybkie ustalenie rozpoznania i wdrożenie nowoczesnych technik leczenia schorzeń neurologicznych jest możliwe dzięki dostępowi Oddziałów do szerokiej diagnostyki laboratoryjnej oraz obrazowej tj. badania laboratoryjne, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, USG-Doppler Duplex, badanie elektroencefalograficzne. Do dyspozycji pacjentów Oddziału Neurologicznego i Udarowego znajduje się sala rehabilitacyjna, gdzie doświadczeni fizjoterapeuci przy pomocy sprzętu do rehabilitacji oraz aparatury służącej do zabiegów fizykoterapii (elektrolecznictwo czy laseroterapia) prowadzą wczesną terapię pacjentów hospitalizowanych w Oddziałach z powodu schorzeń neurologicznych. W ramach wczesnego usprawniania po przebytym udarze mózgu Oddział Udarowy stale współpracuje z Oddziałem Rehabilitacji Neurologicznej funkcjonującym w szpitalu, gdzie kierowani są pacjenci wymagający tego rodzaju rehabilitacji bezpośrednio po pobycie w Oddziale. Ponadto personel medyczny Oddziału prowadzi przyszpitalną Poradnię Neurologiczną, w której pacjenci po pobycie w Oddziale mają zapewnioną możliwość odbycia wizyty kontrolnej. Oddział realizuje programy lekowe leczenia immunoglobulinami (polineuropatie, Zespół Guillaina-Barrego), toksyną botulinową (dystomie ogniskowe) oraz pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.
W ciągu roku w Polsce udar mózgu dotyka około 90 tysięcy osób, śmiertelność ocenia się na około 20%. Ryzyko nawrotu udaru w pierwszym roku po przebytym udarze wynosi 10-12%, średnie ryzyko nawrotu w ciągu 5 lat wynosi 30-40%. Oddział udarowy iławskiego szpitala zapewnia opiekę aż blisko 250 000 mieszkańców kilku powiatów. Na leczenie trafiają tu pacjenci z powiatu iławskiego, nowomiejskiego, ostródzkiego, ale również brodnickiego. Rocznie w oddziale leczonych jest około 400 osób, u których stwierdzono udar mózgu.
Dr n. med. Janusz Nowiński, ordynator Oddziału Neurologicznego i Udarowego w Powiatowym Szpitalu im. Wł. Biegańskiego w Iławie
Źródło: Życie Powiatu Iławskiego/Powiatowy Szpital im. Wł. Biegańskiego w Iławie
Szykuje się pewna rewolucja w życiu osób, które pobierają rentę socjalną – czyli także w moim… A przynajmniej tak mi się wydaje. 😉 Warto zatem sprawdzić, czego możemy się spodziewać w bardzo niedalekiej przyszłości. Od przyszłego roku osoby pobierające wspomnianą już tutaj rentę socjalną mogą liczyć na dodatkowe wsparcie finansowe, co jest istotnym krokiem w polityce socjalnej państwa. Rządowa ustawa, której celem jest podniesienie renty socjalnej poprzez wprowadzenie dodatku, ma poprawić sytuację materialną osób z niepełnosprawnościami, które często zmagają się z bardzo trudnymi i poważnymi wyzwaniami życiowymi.
Podwyżka renty socjalnej będzie realizowana poprzez nowe świadczenie, nazwane dodatkiem dopełniającym. Będzie ono wynosić tyle, ile różnica między najniższą rentą z tytułu niezdolności do pracy a płacą minimalną. Dodatek ten będzie przysługiwał osobom, które posiadają orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i do samodzielnej egzystencji. Takie rozwiązanie jest zawarte w projekcie ustawy, nad którym Komisja Polityki Społecznej i Rodziny obradowała 25 lipca 2024 roku. Dodatek dopełniający to nowe świadczenie pieniężne, które będą mogły otrzymywać osoby uprawnione do renty socjalnej, posiadające orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy oraz do samodzielnej egzystencji — wyjaśniła przewodnicząca Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Katarzyna Ueberhan, na początku jej posiedzenia. Jak podkreśliła posłanka, wyniesie on 2 520 złotych. Wynika to z różnicy między minimalnym wynagrodzeniem za pracę a najniższą rentą z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Co istotne, kwota tego dodatku będzie corocznie waloryzowana.
Kontekst i znaczenie ustawy
Renta socjalna jest podstawowym źródłem utrzymania dla wielu osób z niepełnosprawnościami, które nie są w stanie podjąć pracy zarobkowej. Aczkolwiek pamiętajmy, że „kawa nie wyklucza herbaty”. Odsyłam w tym miejscu do swoich dwóch wcześniejszych felietonów – „Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności nie przesądza o niezdolności do pracy” z grudnia 2022 roku oraz „Zawsze warto pracować na swoją niezależność i każdego dnia czuć się potrzebnym…” ze stycznia i lutego 2023 roku. Dotychczasowe świadczenia nie zawsze wystarczały na pokrycie podstawowych potrzeb, co prowadziło do trudności finansowych i ograniczenia możliwości rehabilitacji oraz integracji społecznej. Wprowadzenie dodatku do renty socjalnej ma na celu złagodzenie tych problemów i zapewnienie godniejszych warunków życia. Korzyści z wprowadzenia dodatku jest bardzo wiele. Pierwszą z nich jest niewątpliwie poprawa jakości życia. Dodatkowe środki finansowe umożliwią nam – osobom z niepełnosprawnościami lepsze zaspokojenie podstawowych potrzeb, takich jak opłaty za mieszkanie, leki, rehabilitację czy inne usługi zdrowotne. To także ogromne wsparcie dla opiekunów. Wiele osób z niepełnosprawnościami jest od nich zależnych. Dodatkowe środki mogą również wesprzeć tych, którzy poświęcają swoje życie na opiekę nad bliskimi. Swoje znaczenie ma tutaj też integracja społeczna. Zwiększenie dochodów osób z niepełnosprawnościami może przyczynić się do naszej większej aktywności społecznej i zawodowej, co jest kluczowe dla naszego poczucia wartości i samodzielności.
Jakie korzyści przyniesie nam dodatek do renty socjalnej?
Jest ich co najmniej kilka. Pierwsza z nich to niewątpliwie lepsze zaspokojenie podstawowych potrzeb. Weźmy sobie „pod lupę” przykład pani Anny, osoby z niepełnosprawnością ruchową. Pani Anna mieszka samotnie i jej renta socjalna wynosi obecnie 1 600 zł miesięcznie. Koszty jej podstawowych potrzeb, takich jak czynsz, leki i opłaty za media, często przewyższają jej dochody. Wprowadzenie dodatku w wysokości 2 250 zł miesięcznie pozwoliłoby jej na stabilniejsze zarządzanie budżetem domowym i umożliwiłoby na przykład zakup niezbędnych suplementów diety czy dodatkowych usług rehabilitacyjnych, które do tej pory były poza jej zasięgiem finansowym.
Niesłychanie istotne jest też wsparcie opiekunów. I tutaj także odwołam się do przykładu – pana Jana i jego syna Tomasza. Pan Jan opiekuje się swoim synem Tomaszem, który żyje ze znaczną niepełnosprawnością intelektualną. Tomasz wymaga całodobowej opieki, co uniemożliwia Janowi podjęcie pracy. Dotychczasowa renta socjalna Tomasza była niewystarczająca na pokrycie wszystkich wydatków związanych z opieką i rehabilitacją. Dzięki dodatkowemu wsparciu Jan będzie mógł zatrudnić dodatkową pomoc, co pozwoli mu na chwilę wytchnienia i lepszą organizację codziennych obowiązków.
To także szansa na zwiększoną integrację społeczną. Tym razem przytoczę Wam historię Marii – studentki z niepełnosprawnością wzroku. Maria studiuje na uniwersytecie i stara się łączyć naukę z rehabilitacją. Dotychczasowa renta socjalna ledwo wystarczała na opłacenie mieszkania i podstawowych potrzeb. Dodatkowe 2 250 zł miesięcznie umożliwi jej zakup specjalistycznych materiałów dydaktycznych, które pomogą w nauce oraz zapewnią uczestnictwo w kursach rozwijających jej umiejętności zawodowe. To zwiększy szanse Marii na znalezienie pracy po ukończeniu studiów, co przyczyni się do pełniejszej integracji kobiety w społeczeństwie.
Jak wiadomo, życie lubi nas zaskakiwać. Dlatego warto spróbować przewidzieć, co by było, gdyby…
Hipotetyczne sytuacje i potencjalne wyzwania
Jedną z nich jest relacja między inflacją a realną wartością dodatku. W przypadku gwałtownego wzrostu cen dodatek do renty socjalnej może stracić na wartości. Wówczas konieczne będą dodatkowe działania, aby dostosować jego wysokość do realnych potrzeb beneficjentów. Pamiętajmy także o przeszkodach biurokratycznych, bez których świat byłby co najmniej nudny. Prawda? 😉 Istnieje ryzyko, że składanie wniosków o dodatek będzie skomplikowane i czasochłonne. To wszystko powinno pójść w takim kierunku, aby powstał prosty i przejrzysty system aplikacji, który pozwoli osobom potrzebującym na szybkie i bezproblemowe otrzymanie wsparcia. Być może będzie tak, że dodatek zostanie przyznany niejako „z automatu” – bez składania dodatkowych wniosków. Czy dodatek do renty socjalnej rzeczywiście może być swoistym „antidotum” na nasze codzienne problemy i zadania, którym niemal na każdym kroku my i nasi bliscy musimy stawiać czoła? Jakie ma on szanse na to, aby „przyjąć się” w polskim systemie opieki społecznej? Warto niewątpliwie pokrótce nad tym wszystkim się zastanowić.
Czy tylko do renty socjalnej?
„Projekt częściowo realizuje założenia obywatelskiego projektu. Prace w Podkomisji były rzetelne i efektem ich jest obecny dokument” – mówił Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Łukasz Krasoń. Wskazał na skomplikowanie systemu świadczeń w Polsce, zauważając, że wprowadzenie jednej zmiany wymaga edycji siedmiu ustaw. Dyskusje nad podwyżką renty socjalnej wzbudziły kontrowersje co do konstytucyjności, gdyż podział świadczeń ze względu na moment wystąpienia niepełnosprawności może być dyskryminujący. Wiceminister Krasoń zapowiedział, że ten problem zostanie rozwiązany. „W kolejnym kroku rozszerzymy dodatek na osoby z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, które mają inne renty, np. z tytułu niezdolności do pracy, co obejmie około 70 tysięcy osób” – obiecał. Dodał też, że wkrótce zostanie napisana ustawa wprowadzająca ten dodatek. Krasoń zwrócił uwagę na osoby bez żadnych świadczeń, które są za stare na rentę socjalną, ale za młode na rentę z tytułu niezdolności do pracy, co dotyczy około 30 tysięcy osób. Obiecał również zająć się tą grupą społeczną. Podczas posiedzenia pojawiły się głosy, że dodatek powinien być przyznany wszystkim pobierającym rentę socjalną, w tym osobom z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności bez orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Wyzwania i przyszłość
Choć wprowadzenie dodatku do renty socjalnej jest krokiem w dobrym kierunku, istnieją obawy dotyczące jego wdrożenia i długoterminowej stabilności finansowej. Warto zwrócić uwagę na konieczność monitorowania efektywności tej polityki oraz ewentualnych dalszych działań, które mogą być potrzebne, aby zapewnić pełną integrację osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie. Od przyszłego roku osoby pobierające rentę socjalną będą mogły liczyć na dodatkowe wsparcie finansowe. Nowa ustawa, wprowadzająca dodatek do renty socjalnej, ma na celu poprawę warunków życia osób z niepełnosprawnościami. Projekt ustawy o podwyższeniu renty socjalnej przeszedł do drugiego czytania. Komisja jednogłośnie zatwierdziła jego uchwalenie. Usunięto zaokrąglanie dodatku w górę. Ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2025 roku. Wprowadzenie dodatku do renty socjalnej znacząco poprawi jakość życia osób z niepełnosprawnościami. Przykłady pokazują, że dodatkowe wsparcie finansowe realnie wpływa na codzienność beneficjentów. Kluczowe jest monitorowanie efektywności tych środków i reagowanie na wyzwania, aby zapewnić pełne wsparcie dla najsłabszych. Nowa ustawa zwiększająca rentę socjalną poprzez opisywany tutaj dodatek wydaje się być co najmniej interesującym rozwiązaniem. Wprowadzenie tego świadczenia ma potencjał, aby realnie wpłynąć na poprawę sytuacji materialnej i społecznej beneficjentów. Ważne jest, aby działania na rzecz wsparcia najsłabszych grup społecznych zapewniały nam nie tylko odpowiednie środki finansowe, ale również możliwości pełnej integracji i samorealizacji. Jestem bardzo ciekawy, czy się ze mną nie zgadzacie. Dlatego – jak zawsze – czekam na maile od Was… W tej i każdej innej sprawie. 😊
Uroczystość z 2023 r. Fot.www.powiat-ilawski.pl (M. Rogatty)
Samorząd Powiatu Iławskiego zaprasza mieszkańców na uroczyste obchody 85. rocznicy wybuchu II Wojny Światowej, które odbędą się 1 września 2024 r., o godz. 11.00, na cmentarzu przy ul. Wyszyńskiego w Iławie.
Program uroczystości:
11:00 – rozpoczęcie uroczystości i wprowadzenie Pocztów Sztandarowych
na Cmentarz Komunalny w Iławie (ul. Wyszyńskiego)
11:10 – Hymn Państwowy
11:15 – powitanie zaproszonych gości przez Starostę Powiatu Iławskiego
11:20 – rys historyczny
11:30 – Apel Pamięci Oręża Polskiego
11:40 – uczczenie minutą ciszy ofiar II Wojny Światowej oraz złożenie
kwiatów pod Pomnikiem Nieznanego Żołnierza
11:55 – zakończenie uroczystości
13:00 – Msza Św. w Kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Iławie
Powiatowy Zarząd Dróg w Iławie informuje o zbliżających się utrudnieniach ruchu, w związku z realizacją inwestycji pn.:„Przebudowa drogi powiatowej Nr 1295N Kamieniec – Ulnowo, na odcinku Kamieniec – Rudniki”.
W dniach 23-26 sierpnia 2024 r. wykonywane prace będą dotyczyły układania masy asfaltobetonowej – co znacząco utrudni ruch, w związku z czym ruch będzie kierowany ręcznie. Uczestników ruchu drogowego prosimy o wyrozumiałość i stosowanie się do poleceń osób kierujących ruchem.
