Uczniowie uczący się programowania zwiększają swoją kreatywność i umiejętności poznawcze, poprawiają pamięć, i zwiększają ich siłę mózgu – mówi Jarosław Cherek (Fot. Arch. J. Cherka)
– Lubi szkołę, uczniów – i w ogóle młodych ludzi. Inspirowanie ich do działania i kreatywnego myślenia sprawia mu największą satysfakcję. Jarosław Cherek jest nauczycielem informatyki w Zespole Szkół im. Bohaterów Września 1939 roku w Iławie. W rozmowie z Wojciechem Kaniuką, swoim uczniem z lat 1999 – 2004, opowiedział o swojej pracy, o dzisiejszej młodzieży, ale także o swoich dawnych szkolnych przeżyciach.
Rozmowa z Jarosławem Cherkiem – nauczycielem w Zespole Szkół im. Bohaterów Września 1939 Roku w Iławie.
Jakich przedmiotów uczy Pan w szkole i od jak dawna jest Pan nauczycielem?
– W Zespole Szkół im. Bohaterów Września 1939 Roku w Iławie, czyli w popularnej Budowlance, pracuję od 1994 roku, to jest 29 lat – strasznie długo. W szkole zaczynałem uczyć przedmiotów: podstawy informatyki, informatyka, pracownia ekonomiczna i wielu innych. Aktualnie uczę przedmiotów przygotowujących do egzaminu kwalifikacyjnego „INF.03 Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych” – to jest: „Tworzenie stron i aplikacji internetowych”, „Witryny i aplikacje internetowe”, „Tworzenie i testowanie aplikacji”.
Czy lubi Pan swoją pracę, a jeśli tak, to za co najbardziej?
– Tak. Najbardziej lubię to, że w mojej codziennej pracy mam możliwość inspirowania uczniów do działania i kreatywnego myślenia. Lubię momenty zaskoczenia i wzruszenia, kiedy uczeń osiąga sukces, nawet drobny.
Może da Pan się namówić na drobne wspomnienia. Dlaczego w ogóle został Pan nauczycielem? Kto lub/i co o tym zadecydowało? Proszę coś opowiedzieć o czasach, kiedy sam był Pan uczniem.
– Ja lubię szkołę. Szkołę jako instytucję. I lubię uczniów. Lubię młodych ludzi, którzy przychodzą do szkoły i których mogę wiele nauczyć. Każda lekcja to dla mnie jakaś wartość. Uczniowie dają mi poczucie, że czuję się młodszy, bo już niestety swoje lata mam. Ja, gdy chodziłem do szkoły – były to lata 80-te ubiegłego wieku – młodzież była taka sama. Część się uczyła, ale część nie. Młodzież miała różne marzenia i plany: jedni poszli po szkole do pracy, inni na studia lub do seminarium. Moim ulubionym nauczycielem z „Mechanika” był pan profesor Stanisław Kusznieruk. Lekcje te były wielkim przeżyciem. Do dziś, gdy się obudzę o trzeciej nad ranem, to mogę narysować nóż tokarski i wymienić wszystkie kąty. A tak naprawdę na moją edukację miało wpływ wielu dawnych nauczycieli z „Mechanika”, których pozdrawiam i dziękuję za wszystko. Sam też chciałbym być takim nauczycielem dla swoich uczniów.
Jaka według Pana jest dzisiejsza młodzież? Ma Pan swoje sposoby, żeby zmotywować ją do nauki?
– Ja mam chyba szczęście, że pracuję z dobrą młodzieżą, która chce rozwijać umiejętności informatyczne. Dzisiejsza młodzież nie jest zła. Trochę zagubiona, często niezbyt pewna swego miejsca w życiu. Obawiająca się przyszłości i w ogóle życia. To może u młodych ludzi powodować frustracje, żal do świata, otoczenia i innych ludzi.
W ramach kółka informatycznego prowadzi Pan projekt CMI – czyli cykl bezpłatnych zajęć z algorytmiki, programowania i robotyki. Czy możemy dowiedzieć się czegoś więcej na jego temat?
– Kółko CMI – czyli Centrum Mistrzostwa Informatycznego umożliwia uczestnikom odkrywanie i rozwój talentów uczniowskich, szczególnie w zakresie informatycznym, nastawionym na rozwiązywanie problemów. Między innymi poprzez start w zawodach algorytmicznych, co może dodatkowo motywować uczniów i uczennice do rozwijania swoich zainteresowań i talentów. Szkoła nasza brała udział w projekcie w latach szkolnych 2021 – 2022 i 2022 – 2023. Były to trudne czasy, bo kółko było częściowo prowadzone zdalnie, a były miesiące, że hybrydowo (tj. część uczniów w domu, część w szkole). Ale myślę, że dla młodzieży była to inspiracja, żeby dziś rozwijać się w programowaniu i robotyce.
Czy duża część z nich wiąże swoją przyszłość zawodową z tymi kierunkami?
– Z tego, co wiem, maturzyści, którzy chodzili na kółko, w 100% swoją przyszłość związali z informatyką, studiują na Politechnice Gdańskiej, Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim i innych uczelniach. Pozostali chętnie na maturze wybierają informatykę jako przedmiot rozszerzony.
Dużo w ostatnich latach mówi się o zasadności i potrzebie uczenia dzieci i młodzieży programowania. Jak pańskie uczennice i uczniowie podchodzą do tego tematu? Po które języki programowania sięgają oni najchętniej?
– Korzyści z nauki programowania są liczne! Uczniowie uczący się programowania zwiększają swoją kreatywność i umiejętności poznawcze, poprawiają pamięć, i zwiększają ich siłę mózgu. Uczniowie, którzy programują, nabywają umiejętności rozwiązywania problemów i lepiej odnoszą się do otaczającego ich świata.
Gdyby miał Pan wytłumaczyć kompletnemu laikowi czym jest programowanie, to jak by to brzmiało?
– Czym jest programowanie? Myślę, że rozwiązywaniem problemów poprzez wymyślanie algorytmów w jakimś języku programowania. W dużym skrócie: wymyślenie listy kroków, które musi wykonać komputer, żeby rozwiązać dany problem. Przykładem problemu, który pojawia się na konkursach jest zadanie odnalezienia najkrótszej drogi w sieci dróg.
A zatem, jaka jest różnica między profilem informatycznym a profilem programowania? W szkole mamy podział na dwie klasy – według tych specjalizacji.
– W naszej szkole już od dawna istnieje Technikum informatyczne, które obejmuje wiedzę o sieciach komputerowych, systemach operacyjnych i programowaniu oraz tworzeniu stron internetowych. W tym roku szkolnym uruchomiliśmy kierunek Technik programista, w którym uczniowie będą się uczyć tworzyć i administrować stronami internetowymi oraz tworzyć aplikacje mobilne i desktopowe. W dużym skrócie: w technikum programistycznym jest więcej programowania, zarówno aplikacji na komputer, jak i na smartfony.
Udział w finale konkursu IT i Cyberbezpieczeństwo, turniej e-sportowy zorganizowany przez Pana w iławskiej Budowlance czy start pańskich uczniów w Warmińsko – Mazurskich Zespołowych Zawodach Programistycznych – to niektóre przykłady sukcesów. Proszę opowiedzieć o tym wszystkim coś więcej…
– Tych konkursów było bardzo wiele. Ostatnie to IV Ogólnopolskie Zawody Algorytmiczne PREDATOR GAMES 2023, ogólnopolskie międzyszkolne rozgrywki e-sportowe, Drugie Ogólnopolskie Mistrzostwa IT, Warmińsko – Mazurskie Zespołowe Zawody Programistyczne dla Uczniów Szkół Ponadpodstawowych, ale najbardziej jestem zadowolony, gdy moi uczniowie zdają zewnętrzny egzamin zawodowy na wysokim poziomie. Cieszą mnie turnieje e-sportowe rozgrywane w Budowlance, bo są one organizowane przez młodzież (pod moim nadzorem), która musi się uporać z dużym przedsięwzięciem organizacyjnym, tj. zebranie młodzieży do gry, przygotowanie sprzętu, skonfigurowanie serwerów, przygotowanie transmisji online, stworzenie serwisu internetowego z aktualnymi wynikami (serwis istnieje pod adresem zsilawa.pl/cs), przygotowanie świetlicy do oglądania aktualnych rozgrywek.
Faktycznie, to może być duże wyzwanie dla młodych ludzi. Panie Jarosławie czego Panu życzyć?
– Myślę, że zdrowia, ale też zdolnych i przede wszystkim pracowitych uczniów.
I jeszcze mam ostatnie pytanie: uczennice i uczniów z którego rocznika wspomina Pan najlepiej i powiem humorystycznie, dlaczego jest to rocznik 1999 – 2004?
– Nie mam takiego wybranego rocznika, który bym wspominał najlepiej, ale są uczniowie, którzy po wielu latach odwiedzają mnie i fajnie wspominamy ich lata szkolne. A z rocznika 1999 – 2004 pamiętam ucznia, dzięki któremu nabrałem przekonania, że jak ktoś chce, to może zdobyć wszystko – na imię ma Wojtek.
Jestem zaszczycony, że mogłem być Pana uczniem, jak również faktem, że po dziewiętnastu latach od ukończenia przeze mnie nauki Budowlance udało nam się ponownie spotkać i porozmawiać na ważne i interesujące tematy. Bardzo Panu za to dziękuję i życzę dalszych sukcesów – w tym zdrowia i pracowitych uczniów, o których sam Pan wspomina.
Wojciech Kaniuka, wojciech.kaniuka@powiat-ilawski.pl
Jarosław Cherek prowadzi w szkole Kółko CMI, czyli Centrum Mistrzostwa Informatycznego, które umożliwia uczestnikom odkrywanie i rozwój talentów uczniowskich, szczególnie w zakresie informatycznym, nastawionym na rozwiązywanie problemów (Fot. Arch. szkoły)
Fot. Arch. szkoły
